29/6/09

κάψιμο ή κάψιμο



Tις μέρες που ξεκίνησα το " από τον εξώστη ", άρχισα να ξαναπίζω και championship manager, μάλιστα με την αγαπημένη μου Fiorentina...


Με τι θα καώ άραγε περισσότερο ; ελπίζω με το blog...

μερικά ερωτήματα για τον ελεύθερο τύπο

fuck off, lady G.

Μπορεί άραγε να ειπωθεί πως το κλείσιμο του Ελεύθερου Τύπου, έτσι όπως είχε διαμορφωθεί το ιδιοκτησιακό του καθεστώς, συνιστά ένα ηχηρότατο " no, madame " στον επερχόμενο μπερλουσκονισμό και στους εκφραστές του ; Αποτελεί προσωπική ήττα μιας επιχειρηματικής ομάδας που δραστηριοποιήθηκε στον χώρο του τύπου, χωρίς να σκοπεύει στο κέρδος ; Οι αναγνώστες τιμώρησαν τη φτήνια της τακτικής της Γιάννας ( της lady G. ), την τακτική της γκλαμουράτης στελέχωσης του δημοσιογραφικού ομίλου με μεγάλα ονόματα, των παρασκηνιακών κινήσεων μπασίματος του επιχειρηματικού στον πολιτικό κόσμο ; Είναι σημάδι υγείας το ρεύμα των αναγνωστών που γύρισαν την πλάτη σ' αυτό το μοντέλο ?


ένας τύπος, δύο κρίσεις

Η κρίση του τύπου αποτελεί δεδομένο απότοκο κάποιων παραγόντων, οι οποίοι μας έρχονται από το παρελθόν έντονης τριβής και φθοράς του μέσου και στους οποίους προστέθηκαν τα τελευταία χρόνια μερικοί ακόμη καθοριστικοί παράγοντες. Αυτό αποδεικνύεται από το πλούσιο παράδειγμα χωρών του εξωτερικού. Επιπλέον, βιώνουμε προφανέστατα μία έντονη οικονομική κρίση, ίσως και κρίση του νεοφιλελεύθερου μοντέλου. Τώρα στην περίπτωση του Ελεύθερου Τύπου, το κλείσιμο με ποια κρίση σχετίζεται ? Και με τις δύο ? Με καμία ? Εντάσσεται στη γενική παρακμή και πτωτική πορεία των πωλήσεων των εφημερίδων που τελικά φτάνουν στο αμήν ? Ήταν παράπλευρη απώλεια άλλων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων ? Υπάρχει πιθανότατα να λειτουργήσει ως ντόμινο και να συμπαρασύρει κι άλλες εφημερίδες ?


και τώρα τι ;

Μπορούν να ιδωθούν όλες οι επιχειρήσεις μέσα στα πλαίσια της αγοράς ? Τι δυνατότητες έχει σήμερα η κυβερνητική παρέμβαση αναφορικά με ζητήματα σαν του Ελεύθερου Τύπου ? Ποιες θα έπρεπε να είναι ή να μην είναι ? Ποια θα έπρεπε να είναι η στάση της ΕΣΗΕΑ εκτός από το να οργανώνει καταστροφικές και βλακώδεις απεργίες ? Υπάρχει πιθανότητα οι εργαζόμενοι να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να οδηγήσουν την επιχείρηση, τουλάχιστον τον πετυχημένο ραδιοφωνικό σταθμό, σε ένα καθεστώς αυτοδιαχείρισης ? Υπάρχει το απαιτούμενο πάθος και μεράκι για μια τέτοια τολμηρή κίνηση ?


η διαφήμιση, της διαφήμισης, ω διαφήμιση

Για πόσο ακόμη θα μας δουλεύουν καταπρόσωπο με το θέμα της γαμημένης κρατικής διαφήμισης ? Ο Τράγκας με τι κριτήρια παίρνει για τη Χώρα του τεράστια ποσά, προκλητικά μεγαλύτερα από άλλες γνωστότερες εφημερίδες ? Με εμπορικά κριτήρια ? Με ποιοτικά ? Με κριτήρια εκδούλευσης, συναλλαγών και εκβιασμού ? Ε what the fuck δηλαδή.


28/6/09

άραγε μαθαίνουμε από τα λάθη μας ;

Ήταν σοκαριστική εμπειρία η πορεία της Παρασκευής. Τελεία και παύλα. Δεν ξέρω όμως, αν είναι από εκείνες τις δυσάρεστες εμπειρίες που σε πεισμώνουν, σου μαθαίνουν ό,τι έχουν να σου μάθουν και τις σταμπάρεις ως ορόσημα από κει και πέρα...
Στο προκείμενο και κάπως πληροφοριακά, το διήμερο 26-27 Ιουνίου (Παρασκευή και Σάββατο) πραγματοποιήθηκε στα Γιάννενα η ετήσια, τακτική σύνοδος των πρυτάνεων και μάλιστα με την παρουσία και το χαιρετισμό και του υπουργού Παιδείας. Τέλος πάντων και για να μην τα πολυλογώ, εύκολα καταλαβαίνει κανείς τι θα συζητούσε μία τέτοια σύνοδος -στην οποία δεν συμμετείχαν καν όλοι οι πρυτάνεις- και γιατί θα πρέπει να μας βρίσκει απέναντί της τόσο για την πραγματοποίησή της όσο και για τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται -ιδιωτικοποιήσεις, άρση ασύλου, εκπαίδευση της αγοράς... Επιπλέον, θεωρώ πως στα πλαίσια του επίκαιρου διαλόγου για την εκπαίδευση η σύνοδος συνιστά κορυφαία εκδήλωση. Άρα θα ήταν λογικό να υπάρξει το ανάλογο πολιτικό αντίβαρο. Έλα όμως που δεν έγινε τίποτα... Και εξηγούμαι ευθύς αμέσως.
Σημαντικότερος στο εκπαιδευτικό κι από μια ενδεχόμενη είτε επιτυχημένη είτε αποτυχημένη πορεία είναι ο συγκροτημένος αντίλογος στα σχέδια των κυβερνώντων και των " σοφών " τους. Ήταν, λοιπόν, επιτακτική η ανάγκη γνωρίζοντας εδώ και αρκετό καιρό για τη σύνοδο, να προετοιμαστεί και να ορθωθεί η άλλη άποψη σε καθένα από τα θέματα που θίγει η συζήτηση των πρυτάνεων. Πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό ? Μία λογική θα ήταν αυτή της αντι-συνόδου, η οποία έχοντας κοινή ημερήσια διάταξη με την ορίτζιναλ σύνοδο θα πρότασσε οργανωμένα το λόγο της. Έτερη πρόταση θα ήταν καθ' όλη τη διάρκεια του διημέρου να υπάρξει συνεχής πληροφόρηση για τα καθέκαστα της συνόδου από τις συλλογικότητες και τα σωματεία τους πανεπιστημίου που ασχολήθηκαν με το ζήτημα. Βεβαίως τίποτα από αυτά δεν μπορεί να γίνει χωρίς χρόνιες διεργασίες, ζυμώσεις και συνεχείς συζητήσεις στα ενδότερα των αντιδρούντων αλλά και με την κοινωνία.
Δυστυχώς, φτάνουμε ώρες-ώρες στο αισχρό σημείο να φαίνεται πως κάποια κορυφαία κοινωνικά θέματα τα παίρνουν " εργολαβία " ομάδες, κόμματα και συλλογικότητες. Χωρίς την καλώς εννοούμενη εξωστρέφεια το ζήτημα της εκπαίδευση δεν αντιμετωπίζεται, παρά μόνο προσεγγίζεται αόριστα.
Και φτάνοντας με ανεβασμένο ακόμη το αίμα στο κεφάλι στο ζήτημα της πορείας... Πόσο μπορεί, διάολε, να εξυπηρετεί πολιτικά ένα τέτοιο ζήτημα μία άρρυθμη πορεία των 50 περίπου ατόμων ? Τι θα μπορούσε να πετύχει ? Τη ματαίωση της συνόδου ? Αυτό ούτε γι' αστείο. Την προπαγάνδιση θέσεων ? Νομίζω πως μόνο ως αρνητική διαφήμιση μπορεί να θεωρηθεί.
Και συνεχίζω. Συνιστά πολιτική ασυνειδησία αυτή η ξεροκεφαλιά και η μη διάθεση εφαρμογής εναλλακτικών πρακτικών. Το πρώτο και κυριότερο που θα έπρεπε να αποφασιστεί επί τόπου ήταν η ματαίωση της πορείας και η οργάνωση κάποιας άλλης δράσης στο κέντρο της πόλης. Αλλά φευ!
Σκέφτομαι συχνά-πυκνά πως όλο μας το πολιτικό " καθήκον " για αντίδραση το ικανοποιούμε με μια στερεότυπη πορεία, απομεινάρι άλλων εποχών. Δεν λέω όχι στις πορείες, στις διαδηλώσεις, στα συλλαλητήρια.. Μα λέω βροντερό ναι στην πραγματοποίηση και διαφορετικών, συνδυασμένων, άλλων εκδηλώσεων. Επιτέλους... η προσαρμογή στις ανάγκες είτε της εποχής γενικότερα είτε της κάθε περίπτωσης ξεχωριστά δεν συνιστά επ ουδενί συμβιβασμό.
Δεν έχω διάθεση να αναφερθώ άλλο σ' αυτό...Ας το ξεχάσω όσο το δυνατόν γρηγορότερα ή καλύτερα ας το επαναφέρω μετέπειτα στη μνήμη μου, όταν η προβληματική που αναπτύσσω γύρω του ίσως θα έχει λυθεί...
Κάτι τελευταίο και το πλέον σοκαριστικό προσωπικά, ήταν η συγκλονιστική παραδοχή φίλου συντρόφου " έρχομαι περισσότερο για τη σύγκρουση, για τα σκηνικά με τους μπάτσους και δεν ξέρω γιατί και αν και κατά πόσο διαφωνώ με τη σύνοδο. "

hello world

από τον εξώστη, λοιπόν... Ίσως να ήταν και παράλειψη που δεν ασχολήθηκα μέχρι τώρα με ένα blog, αλλά η ανάγκη που με κάνει να γράφω αυτές τις λέξεις γεννήθηκε πρόσφατα. Αν όλα πάνε όπως τα έχω στο μυαλό μου, θα τα λέμε σχεδόν κάθε μέρα -τουλάχιστον μέσα στο καλοκαίρι- και το blog θα αποκτήσει κάποιες θεματικές ίσως και πλούσιο περιεχόμενο σε κείμενα.
Αρχίζω αυτήν την προσπάθεια πατώντας στο σκεπτικό του " σκέφτομαι και γράφω ", χωρίς να είναι όμως και θέσφατο κάτι τέτοιο. Ελπίζω τα γραπτά μου, που κατά κύριο λόγο θα είναι κείμενα άποψης, να γεννήσουν διαφωνίες και ωραίες συζητήσεις. Σχολιάστε και επικοινωνήστε μαζί μου για το οτιδήποτε.
Ζω στα Γιάννενα από την αρχή της δεκαεπτάχρονης ζωής μου οπότε αρκετά θέματα θα αφορούν την τοπική μας κοινωνία. Σίγουρα θα υπάρξουν και πολλά άλλα για πολιτική αλλά και για τέχνες ή και θέματα που θα μου προκάλεσαν το ενδιαφέρον.
Έχοντας ως αφετηρία τον εξώστη θα προσπαθώ να βλέπω τα ζητήματα που θα με απασχολούν νηφάλια, " από ψηλά ", χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα βουτώ ενίοτε και στη σκηνή, για να σας μεταφέρω και μια άλλη οπτική.

αυτά τα ολίγα για αρχή