22/1/2010

Κάτι τέτοιες ώρες είναι, νομίζω, οι πιο γαμάτες, για να πίνεις τον καφέ σου χαζεύοντας στον υπολογιστή. Έξω ,από χθες, το σκέφτεσαι και δεύτερη φορά πριν βγεις, καθώς ο καιρός στράβωσε - ή ήρθε στα συγκαλά του. Όπως το πάρει κανείς. Οπότε μία επιλογή είναι το χάζεμα και η άλλη το διάβασμα. Τώρα, για το ποιο είναι καλύτερο ας μην σχολιάσω καθόλου, αν και τον τελευταίο καιρό, που νιώθω αποσυμπιεσμένος σε μεγάλο βαθμό όσον αφορά τα μαθήματα και τις εξετάσεις, τα βρίσκω ξανά ενδιαφέροντα. Ψέματα, όχι κι ενδιαφέροντα μα τουλάχιστον δεν με απωθούν, δεν υπάρχει καμία απόκρουση και καμία αντιπαλότητα. Αντιπαλότητα πλάκα-πλάκα αρχίζει να δημιουργείται εκ του μηδενός και ταχύτατα μάλιστα με την τοπική ΚΝΕ, που πάλι μας τα έσπασε τις προάλλες στη συζήτηση του συντονιστικού. Κι έχω και καλές προθέσεις, ρε παιδί μου, και λέω μέσα μου ας "είμαι ανοιχτός" και "δεν φταίνε τα παιδιά που προσπαθούν, ζορίζονται, θα έλεγα, να φέρουν τη λαοκρατία ετεροχρονισμένα στην όλο προσμονή χώρα μας και τους βγαίνει η όλη διαδικασία σε συμπτώματα καταπιεσμένης λούγγρας ( ή λούγκρας, θα σας γελάσω... )". Η κακιά η ώρα ευθύνεται για όλα. Εκείνη η στιγμή που τα κόζαρε από μακριά το έμπειρο κνιτικο μάτι του καθοδηγητή και τα έβαλε στο βρακί του κόμματος. Φοβερό! Μιλούσα με παιδιά που έχουν να σκεφτούν ελεύθερα ( όσο γίνεται ) εδώ και χρόνια. Αν και, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, αυτό είναι σύνηθες. Το αντίθετο θα έπρεπε να με εντυπωσιάζει περισσότερο. Ε και τώρα το βλέπω να σταματάνε να μας τραμπουκίζουν στο συντονιστικό, αλλά στάνταρ θα συστήσουν ξανά το δικό τους, για να καταγγείλουν εμάς και τις προσπάθειες μας ως διασπαστικές του μαθητικού, του αγροτικού, του οικοδομικού, του κομμουνιστικού κινήματος...αντιλαϊκή καταιγίδα στο μυαλό μου ξέσπασε μόλις σε είδα. Παρεπιμπτόντως, ήμουν τόσο σίγουρος ότι, όταν έγραφα στο γκούγκλ "αντιλαικη", για να μου βγάλει τη λέξη κάπου με διαλυτικά ( είμαι γνωστός άμπαλος ) και να την επικολλήσω εδώ, θα ήταν το πρώτο αποτέλεσμα ο ριζοσπάστης που δεν τη φχαριστήθηκα καθόλου τη μαντεψιά μου, την επιτυχία μου. Όλα αυτά τα περί ΚΝΕ, ή καλύτερα ο σωρός των συνειρμών, με τη συνοδεία των lcd soundsystem και των kasabian. ΟΚ, οι πρώτοι είναι καταπληκτική μπάντα, ειδικά όταν θες ένα σιγουράκι με σκοπό να ανέβεις λίγο σε διάθεση. Οι δεύτεροι ήταν πάντοτε για μένα η μπάντα που είχε τις προοπτικές, σου έδειχνε, βρε αδερφέ, πράγματα που σε ενθουσίαζαν, αλλά που εξίσου πάντοτε μαζί με τα διαμάντια πήγαινε κι η φύρα. Μέχρι τον περσινό, πλέον, δίσκο που γάμησε, πήρε κεφάλια, έσπειρε και τα λοιπά μεταλάδικα. Γουστάρω τώρα και θα ανεβάσω και μια φωτογραφία kasabian, έτσι για την καύλα. Πρέπει να την κάνω για διάβασμα σιγά-σιγά. Ευελπιστώ να με πιάσει κι αύριο η προκοπή και να γράψω καμιά αράδα. Αν και έχουμε και μοίρασμα και στρατολογία, γενικά δουλίτσες. Τέλος πάντων. Θα δούμε. Γεια, προς το παρόν.