29/6/09

μερικά ερωτήματα για τον ελεύθερο τύπο

fuck off, lady G.

Μπορεί άραγε να ειπωθεί πως το κλείσιμο του Ελεύθερου Τύπου, έτσι όπως είχε διαμορφωθεί το ιδιοκτησιακό του καθεστώς, συνιστά ένα ηχηρότατο " no, madame " στον επερχόμενο μπερλουσκονισμό και στους εκφραστές του ; Αποτελεί προσωπική ήττα μιας επιχειρηματικής ομάδας που δραστηριοποιήθηκε στον χώρο του τύπου, χωρίς να σκοπεύει στο κέρδος ; Οι αναγνώστες τιμώρησαν τη φτήνια της τακτικής της Γιάννας ( της lady G. ), την τακτική της γκλαμουράτης στελέχωσης του δημοσιογραφικού ομίλου με μεγάλα ονόματα, των παρασκηνιακών κινήσεων μπασίματος του επιχειρηματικού στον πολιτικό κόσμο ; Είναι σημάδι υγείας το ρεύμα των αναγνωστών που γύρισαν την πλάτη σ' αυτό το μοντέλο ?


ένας τύπος, δύο κρίσεις

Η κρίση του τύπου αποτελεί δεδομένο απότοκο κάποιων παραγόντων, οι οποίοι μας έρχονται από το παρελθόν έντονης τριβής και φθοράς του μέσου και στους οποίους προστέθηκαν τα τελευταία χρόνια μερικοί ακόμη καθοριστικοί παράγοντες. Αυτό αποδεικνύεται από το πλούσιο παράδειγμα χωρών του εξωτερικού. Επιπλέον, βιώνουμε προφανέστατα μία έντονη οικονομική κρίση, ίσως και κρίση του νεοφιλελεύθερου μοντέλου. Τώρα στην περίπτωση του Ελεύθερου Τύπου, το κλείσιμο με ποια κρίση σχετίζεται ? Και με τις δύο ? Με καμία ? Εντάσσεται στη γενική παρακμή και πτωτική πορεία των πωλήσεων των εφημερίδων που τελικά φτάνουν στο αμήν ? Ήταν παράπλευρη απώλεια άλλων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων ? Υπάρχει πιθανότατα να λειτουργήσει ως ντόμινο και να συμπαρασύρει κι άλλες εφημερίδες ?


και τώρα τι ;

Μπορούν να ιδωθούν όλες οι επιχειρήσεις μέσα στα πλαίσια της αγοράς ? Τι δυνατότητες έχει σήμερα η κυβερνητική παρέμβαση αναφορικά με ζητήματα σαν του Ελεύθερου Τύπου ? Ποιες θα έπρεπε να είναι ή να μην είναι ? Ποια θα έπρεπε να είναι η στάση της ΕΣΗΕΑ εκτός από το να οργανώνει καταστροφικές και βλακώδεις απεργίες ? Υπάρχει πιθανότητα οι εργαζόμενοι να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να οδηγήσουν την επιχείρηση, τουλάχιστον τον πετυχημένο ραδιοφωνικό σταθμό, σε ένα καθεστώς αυτοδιαχείρισης ? Υπάρχει το απαιτούμενο πάθος και μεράκι για μια τέτοια τολμηρή κίνηση ?


η διαφήμιση, της διαφήμισης, ω διαφήμιση

Για πόσο ακόμη θα μας δουλεύουν καταπρόσωπο με το θέμα της γαμημένης κρατικής διαφήμισης ? Ο Τράγκας με τι κριτήρια παίρνει για τη Χώρα του τεράστια ποσά, προκλητικά μεγαλύτερα από άλλες γνωστότερες εφημερίδες ? Με εμπορικά κριτήρια ? Με ποιοτικά ? Με κριτήρια εκδούλευσης, συναλλαγών και εκβιασμού ? Ε what the fuck δηλαδή.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου